جداسازی فلزات سنگین از جمله سرب و کادمیوم از محیط آبی با استفاده از پلی پیرول و کامپوزیتهای آن و مقایسه با جاذبهای متداول

در این پروژه، به اثر پلی پیرول و پلی آنیلین و کامپوزیتهای آنها در حذف سرب و کادمیوم از آب پرداخته بر نتایج آن با دیگر جاذبها مقایسه شد. همچنین، اثر نوع و غلظت پایدارکننده بر ph محلول و نوع جاذب بر روی حذف سرب و کادمیوم از آب بررسی که نتایج حاکی از آن می باشد که در صد حذف در محیط قلیایی افزایش می یابد. در صد حذف سرب در محیط قلیایی ( 10= ph) وقتی که از کامپوزیت پلی پیرول و دودسیل هیدروژن سولفات سدیم و کامپوزیت پلی پیرول و دودسیل بنزن سولفونات سدیم به عنوان جاذب استفاده شد، به ترتیب 82/99 و85/99 و در صد حذف کادمیم نیز 66/99 و 85/99 بوده است. همچنین درصد حذف در محیط اسیدی نیز در اکثر مواقع افزایش داشته است که به عنوان مثال، وقتی که از کامپوزیت پلی پیرول و پلی اتیلن گلیکول 35000 استفاده شد، درصد حذف در سرب 02/98 و کادمیوم 12/98 بوده است. جاذبهای متدوال پیرولیت و آمبرجت تقریباً به طور کامل فلزات سنیگین را حذف نموده اند، همچنین غلظت محلولهای سرب و کادمیم 100 میلی گرم در لیتر بوده است.